W dniu 25 maja 2022 r. miało miejsce kolejne spotkanie z serii „Środowych narad COOPERANTE”, tym razem poświęcone prawu pracownika do powstrzymania się od pracy i nieangażowania się w komunikację elektroniczną związaną z pracą, w godzinach wolnych od pracy. Choć zagadnienie to nie jest zupełnie nowe, w ostatnim czasie zyskało na znaczeniu – z uwagi na upowszechnienie pracy zdalnej w związku z pandemia COVID-19. Pretekstem do bliższego przyjrzenia się zaproponowanej problematyce stało się przyjęcie przez Parlament Europejski w styczniu zeszłego roku rezolucji wzywającej do przyjęcia dyrektywy ustanawiającej prawo pracowników do bycia offline.

W roli prelegentów podczas spotkania wystąpili:

Moderatorem spotkania była dr Anna Piszczek z Uniwersytetu Łódzkiego.

Debatę rozpoczęło przedstawienie głównych założeń planowanej regulacji prawnej przez dr Irminę Miernicką. W pierwszej kolejności zauważyła ona, że na obecnym etapie nie mamy do czynienia z projektem dyrektywy, a jedynie z rezolucją, przez co kształt proponowanych przepisów może jeszcze ulec zmianie. Dr Irmina Miernicka odniosła się również do często zgłaszanych wątpliwości dotyczących zasadności wprowadzania prawa do odłączenia się, w sytuacji, gdy pewne gwarancje w tym zakresie wynikają z obecnie obowiązujących przepisów prawa pracy (dot. czasu pracy, urlopów, etc.).

Jako druga głos zabrała prof. Monika Lewandowicz-Machnikowska, która w swoim wystąpieniu przedstawiła perspektywę pracowników. Zwróciła również uwagę na problem sankcjonowania nieprawidłowych zachowań pracodawców – przepisy, których przestrzegania nie da się wyegzekwować, nie powinny być wprowadzane do systemu prawa.

Mec Anna Kamińska oraz mec. Michał Szuszczyński zaprezentowali perspektywę pracodawcy. Zwrócili uwagę na praktyczne problemy, które mogą powstać w wyniku realizacji prawa do odłączenia się, takie jak możliwość odwołania pracownika z urlopu, czy wydania polecenia pracy w godzinach nadliczbowych. Prelegenci zastanawiali się nad przyszłym kształtem prawa do odłączenia się – czy będzie ono zakładać brak możliwości kontaktu pracodawcy z pracownikiem poza godzinami pracy, czy dotyczyć będzie jedynie braku obowiązku wykonywania pracy po takim kontakcie.

Przedstawione kwestie spotkały się z dużym zainteresowaniem uczestników debaty. Narada zakończyła się ciekawą dyskusją. Uznano, że najwłaściwszym narzędziem zapewniającym pracownikowi prawo do bycia offline byłoby porozumienie zawierane na szczeblu zakładowym pomiędzy pracodawcą a pracownikami. Rozwiązanie takie dawałoby pewien margines swobody partnerom społecznym, przez co możliwe stałoby się ustanawiania odmiennych zasad w poszczególnych zakładach pracy.

Wpis przygotowała: Anna Piszczek, Uniwersytet Łódzki