absolwent Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (magister prawa) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (magister politologii w specjalności polityka społeczna); czynny zawodowo adwokat. Stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa uzyskał w 2013 r. mocą uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji UKSW na podstawie rozprawy doktorskiej przygotowanej pod kierunkiem naukowym prof. dra hab. Mirosława Włodarczyka pt. Odpowiedzialność pracodawcy wobec pracownika w warunkach dywersyfikacji organizacyjnych form prowadzenia działalności gospodarczej. Rozprawa doktorska dra P. Czarneckiego otrzymała I. nagrodę w konkursie Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych na najlepsze prace doktorskie odnoszące się do problematyki pracy i polityki społecznej zakończone w latach 2012 i 2013. Dr P. Czarnecki jest także laureatem I. nagrody w konkursie „Złote Skrzydła” Dziennika Gazety Prawnej za najlepszą monografię z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń wydaną w 2014 r. (za książkę Odpowiedzialność pracodawcy a rozwój struktur holdingowych, Warszawa 2014) a także nagrody zespołowej II stopnia Rektora SGH za książkę Rokowania zbiorowe w cieniu globalizacji. Rola i miejsce związków zawodowych w korporacjach ponadnarowdowych, Warszawa 2014 (red. J. Czarzasty). Od 2007 r. dr. P. Czarnecki jest członkiem Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej.

• Dopuszczalność umownego kształtowania uzupełniającej odpowiedzialności pracodawcy za wypadek przy pracy, „Zeszyty Prawnicze” 2019, nr 3 (vol. 19),
• Pope John Paul II`s concept of the indirect employer as exemplified by transnational corporations, “Studia z Zakresu Prawa Pracy i Polityki Społecznej” 2019, volume 26, zeszyt 4, s. 291–301,
• Pojęcie dekomodyfikacji jakościowej na przykładzie prawa do pracy osób niepełnosprawnych [w:] M. Paluszkiewicz, M. Włodarczyk (red.) Polityka społeczna a prawo pracy. Wybrane problemy, Łódź 2018, s. 155-169.