W orzeczeniu wydanym 11 września francuski Sąd Kasacyjny otworzył drzwi do oficjalnego uznania szkód związanych z lękiem, obecnie uznawanym na rzecz pracowników, którzy wcześniej byli narażeni na działanie azbestu i którzy, choć nie rozwinęli jeszcze żadnych objawów patologicznych związanych z narażeniem na działanie azbestu, żyją z obawą przed potencjalnym rozwojem takich objawów.
Koncepcja szkód związanych z lękiem wywodzi się z epoki azbestu, kiedy to ustawa z 1998 r. uznała prawo do wcześniejszej emerytury dla pracowników, którzy pracowali w zakładach wymienionych jako szczególnie narażone na działanie azbestu. W 2010 r. na podstawie tej ustawy Izba Społeczna Sądu Kasacyjnego zezwoliła na naprawienie konkretnej szkody „związanej z trwałym stanem lęku wywołanym ryzykiem wystąpienia w dowolnym momencie choroby związanej z azbestem”.
Orzeczenie z dnia 05 kwietnia 2019 r. rozszerzyło ten zakres, ponieważ umożliwiło pracownikom, którzy byli narażeni na działanie azbestu, ale nie pracowali w zakładach, o których mowa w ustawie z 1998 r., wystąpienie o odszkodowanie za szkody spowodowane lękiem, po wykazaniu, że ich pracodawca nie spełnił stosownych wymogów prewencyjnych.
W opinii sądu: „pracownicy, którzy mogą udowodnić, że zostali narażeni na działanie szkodliwej lub toksycznej substancji, która generuje zwiększone ryzyko zachorowania na poważną chorobę oraz poziom szkód osobistych związanych z lękiem, który jest bezpośrednio związany z tym narażeniem, mogą wnieść sprawę przeciwko swoim pracodawcom z powodu nieprzestrzegania wymogów bezpieczeństwa i ochrony”.