Choć badania dotyczące płciowości pracowników nie są nowym kierunkiem badań w naukach społecznych, to potencjał eksploracyjny zdaje się być bardzo niedoszacowny.

I tak, ekonomistka Barbara Pocock badając zagadnienia związane z wykonywaniem pracy przez kobiety zwraca uwagę na wynik wielowiekowego powiązania pracy z płcią. Stwierdza też m.in. że gęsta tkanka relacji płci w instytucjach konstruuje i rekonstruuje hierarchie na liniach płci oraz że instytucje zapewniają uporczywie nierówne wyniki w pracy i zatrudnieniu w zależności od płci[1].

W tym kontekście ciekawe wydają  się badania opublikowane przez jedne z wydawnictw medycznych dotyczące korelacji płci chirurgów z procesem zdrowienia pacjentów i pacjentek.

W populacyjnym badaniu kohortowym obejmującym 1 320 108 osób leczonych przez 2937 chirurgów/chirurżki, niezgodność płci między wykonującymi zabiegi a pacjentami i pacjentkami wiązała się z niewielkim, ale statystycznie istotnym wzrostem prawdopodobieństwa niekorzystnych wyników pooperacyjnych. Wynikało to z gorszych wyników dla pacjentek leczonych przez lekarzy bez podobnego związku wśród pacjentów leczonych przez lekarki[2].

W trakcie badania przeanalizowano dokumentację pacjentów, którzy przeszli jedną z 21 powszechnie stosowanych procedur medycznych w Ontario w latach 2007-2019 – od rutynowych zabiegów (np. usunięcie pęcherzyka żółciowego), po bardziej skomplikowane operacje (usuniecie tętniaka czy bypassy). Badanie dotyczyło płci pacjenta, płci chirurga oraz odsetka zgonów, powrotów do szpitala i powikłań w ciągu 30 dni. Odkryto, że pacjenci płci męskiej mieli podobne wyniki, niezależnie od tego, czy ich chirurg był mężczyzną, czy kobietą, ale pacjentki miały znacznie gorsze wyniki.

Dokładny powód tej różnicy nie jest jasny i może być dobrym punktem wyjścia do kontynuacji badań, tym bardziej, że ewidentnie płeć zatrudnionych chirurgów i chirurżek wpływa na dobrostan pacjentek. Możliwe powody, jakie wskazano to różnice w komunikacji i umiejętnościach interpersonalnych kobiet i mężczyzn, a także „ukryte uprzedzenia seksualne” i „różnice między stylem pracy, podejmowaniem decyzji i osądem kobiet i mężczyzn”, które wpływają na jakość opieki, jaką otrzymują kobiety.

Trudno nie napisać „Więcej chirurżek!”, co wydaje się tym bardziej słuszne w obliczu pojawiających się postulatów inicjatyw takich jak @Polki w medycynie.

[1] Work, Bodies, Care: Gender and Employment in a Global World Barbara Pocock The Oxford Handbook of Employment Relations: Comparative Employment Systems, DOI: 10.1093/oxfordhb/9780199695096.013.022

[2] Wallis CJD, Jerath A, Coburn N, et al. Association of Surgeon-Patient Sex Concordance With Postoperative Outcomes. JAMA Surg. Published online December 08, 2021. doi:10.1001/jamasurg.2021.6339

Wpis przygotowała: Barbara Godlewska-Bujok, Uniwersytet Warszawski

Zapraszamy do dyskusji!!!